Audio Book: Mea Culpa-Απόσπασμα : Το όνειρο του Σταύρου

Το Mea Culpa είναι ένα νέο Audiobook των ηχητικών εκδόσεων
 Studio Amid www.studioamid.gr που βρίσκεται στο στάδιο 
τελικής επεξεργασίας.

Το έργο έγραψε ο Κωνσταντίνος Ρόδης, βασίζεται σε μια πραγματική ιστορία και θα κυκλοφορήσει το φθινόπωρο του 2012

Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις κλειστές πόρτες ενός σπιτιού?

Ποιες είναι οι αληθινές σχέσεις των μελών μιας οικογένειας?

Πώς αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τους συνανθρώπους τους που έχουν κάποια αναπηρία;

Που τελειώνει η αλήθεια και που αρχίζει το ψέμα?

Ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος?

Η Ζωή κάπου εκεί στις αρχές του ΄70 αποκτά και μεγαλώνει επί τον γιό της Σταύρο που γεννήθηκε με νοητική στέρηση σε μια εποχή χωρίς κοινωνική υποστήριξη και δυνατότητες ένταξης, εκπαίδευσης και ειδικής αγωγής.

 Τα προβλήματα πολλά ….τόσο από την ίδια της την οικογένεια, όσο και από τον κοινωνικό περίγυρο.

  Δεν υπολογίζει όμως τίποτα. Πάει κόντρα σε όλα και εμμένει στην άποψή της…Ο Σταύρος δε θα φύγει ποτέ από κοντά της.

«Σύμμαχός» της ο άνδρας της Προκόπης. Στο «αντίπαλο στρατόπεδο» ο γιος της Άρης και ο κοινωνικός της περίγυρος.

Η σχέση της Ζωής και του Σταύρου είναι μία σχέση εξάρτησης, μία σχέση μίσους-αγάπης. Μία σχέση εξουσίας.

 Κανείς δεν ξέρει ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο χαμένος….
Οι κόντρες και οι διαμάχες τους καθημερινές….Τα νεύρα κουρελιάζονται….Οι αντιστάσεις μειώνονται με αποτέλεσμα να συντρίβονται και οι δύο ψυχικά και σωματικά. Μία καθημερινότητα εφιαλτική που γίνεται χειρότερη μέρα με τη μέρα.

 Η Ζωή και ο Σταύρος έρχονται αντιμέτωποι με μία σκληρή πραγματικότητα μέσα σε μία πόλη που δε μπορεί να αποδεχτεί και να εντάξει στο σύνολό της τους ανθρώπους με αναπηρία;

Οπτικοποιημένο απόσπασμα: Το όνειροτου Σταύρου

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Κείμενο-σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ρόδης

Πρωτότυπη Μουσική-Ηχητικά Εφέ:Μιχάλης Αβραμίδης

Σχειασμός-Επιμέλεια Νατάσα Μποζίνη

ΔΙΑΝΟΜΗ

Ζωή: Έλενα Αγγελοπούλου

Σταύρος: Κωνσταντίνος Ρόδης

Άρης: Ιωάννης Κυφωνίδης

Προκόπης:Μιχάλης Αβραμίδης

Μαίρη: Λουκία Φραντζίκου

Άλκηστις: Νατάσα Μποζίνη

Μοντάζ-Μίξη ήχου-τεχνική επεξεργασία: Μιχάλης Αβραμίδης
Ηχογράφηση-Mastering-Παραγωγή: STUDIO AMID

Η ΛΟΥΚΙΑ ΦΡΑΝΤΖΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΟ "MEA CULPA"

«Το θέμα στο οποίο επικεντρώνεται το “Mea Culpa”, δηλαδή η απομόνωση και ο κοινωνικός αποκλεισμός ατόμων με «ιδιαίτερη» συμπεριφορά, είναι κάτι που συναντάμε δυστυχώς συχνά στην κοινωνία μας. Μέσα από το έργο, λοιπόν, δεν αντιλαμβάνεσαι μόνο πως είναι η ζωή και οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα συγκεκριμένα άτομα, αλλά και το πόσο σκληρή και επίπονη είναι αυτή η κατάσταση για τις οικογένειές τους ή τα πρόσωπα που τους φροντίζουν – πράγμα που συνήθως ξεχνάμε. 

 

Για αυτούς τους λόγους, είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετείχα στη συγκεκριμένη δουλειά. Η θεία Μαίρη, αδερφή της Ζωής, με προχωρημένες ιδέες και αντιλήψεις για την τότε κοινωνία, λόγω της διαμονής της για μια εικοσαετία στο Λονδίνο, αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με απόλυτη λογική, δίχως παρορμητισμούς και εξάρσεις. Κατανοεί τις ανάγκες και τα δικαιώματα των ατόμων με «ιδιαίτερες ανάγκες». Λειτουργεί περισσότερο εξισορροπητικά και θα μπορούσαμε να την παρομοιάσουμε σαν μια ζυγαριά, που μετράει το σωστό και το λάθος, σύμφωνα πάντα με την άποψή της και του δικού τη τρόπου αντίληψης των καταστάσεων. Πολλές φορές βέβαια, γίνεται εριστική, εγωίστρια και παρασύρεται από την ανάγκη της να εκσυγχρονίσει τους γύρω της σε μια εποχή που για την Ελλάδα, όλες αυτές οι απόψεις θεωρούνταν εκτός πραγματικότητας ή δύσκολες ως προς την υλοποίησή τους.    

Ελπίζω να γίνονται συχνά τέτοιες δουλειές και να προβάλλονται εξίσου σημαντικά θέματα που αφορούν ολόκληρη την κοινωνία.»

Λουκία Φραντζίκου

LUCIA FRANTZIKOS WRITES ABOYT "MEA CULPA"

"Unfortunately, the issue focusing  on " Mea Culpa", isolated and socially  exclused people with "special behavior "  is something society often  deal with.  Therefore, through this specific project, you don't realize only how life is but also the difficulties these persons  have to deal with. And also how hard and painful is this  situation for families or people  who take  care of them - something  usually ignored.

These are the reasons  i do feel  very happy participating  in this project. Aunt Mary, Zoes’ sister, is a woman with updated ideas and concepts , because of her  residency in London over twenty years. She is dealing with problems and  situations in a  complete logical way , and without impulsive burst. She does understand  the needs and rights of people like her nephew Stavros. She balances  between sides and  could be compared to  a scale counting  right and wrong, according to her  position and perception.  Sometimes, of course, is contentious, selfish and lured from the need to modernize all around her. At "MEA CULPA"  time , all these views were considered not realistic or difficult to bring it to an end.
I hope such works  are often running and provide  equally important issues concerning  the entire society.

Lucia Frantzikos