Έκθεση ζωγραφικής από του σπουδαστές του Δημήτρη Μανίνη

Πολλοί συνεργάτες και φίλοι του Studio Amid είναι μέλη του 

του Συλλόγου Πολιτισμού “Ηράκλειτος” και συμμετέχουν στα ΄΄Εικαστικά Παίγνια΄΄ με τον ζωγράφο και συγγραφέα Δημήτρη Μανίνη. 

 Αναδημοσιεύουμε το ενημερωτικό υλικό και την πρόσκληση για την ετήσια έκθεση ζωγραφικής του εργαστηρίου και σας προτείνουμε να την επισκεφθείτε

Ο σύλλογος πολιτισμού “Ηράκλειτος” ο οποίος εδρεύει στα Γλυκά Νερά Αττικής, διοργανώνει την Ετήσια έκθεση ζωγραφικής στον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο.

Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα οι σπουδαστές του  μαθήματος Εικαστικά Παίγνια του ζωγράφου   Δημήτρη Μανίνη. 

Έργα σε διάφορες επιφάνειες, με λάδι ακρυλικό ή  μικτές τεχνικές καθώς και με ψηφιακή επεξεργασία.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα γίνουν την Τετάρτη 27 Ιουνίου  στον 4ο όροφο του  Ελληνογαλλικού Συνδέσμου  στην Πλατεία Κολωνακίου αρ.2 στις 8.30 μμ.

Η έκθεση τελεί υπό την Αιγίδα του Μουσείου Βορρέ

Διάρκεια εκθέσεως:

27 εώς 30 Ιουνίου   

Ώρες λειτουργίας:

10.00 – 13.00 & 19.00 – 21.00

Μειλ επικοινωνίας:

heraclitus.culture@gmail.com

πληροφορίες : Γεωργακοπούλου Πολυξένη 6978 163 807,  Εγγλέζος Ιωάννης 6977 483 967

΄΄Γύρισε Σελίδα΄΄ Το νέο βιβλίο του Όμηρου Αβραμίδη

 ....κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ.

Το πρώτο κεφάλαιο:

 http://www.dioptra.gr/page.aspx?itemID=SPG456

Απόσπασμα:

Ο Άδωνης  πάλεψε σκληρά στη ζωή του. Γνώρισε την πείνα, την εξαθλίωση, μα τα κατάφερε. Η αγάπη της Δανάης ήρθε να συμπληρώσει την ευτυχία του. Μα τα σχέδια της μοίρας είναι πολύπλοκα, κι αδιαφορούν για τις επιθυμίες των ανθρώπων.

Σκιές από το παρελθόν ορθώθηκαν ξαφνικά μπροστά του  αναγκάζοντάς τον να ντυθεί τα ρούχα του φυγά και να εγκαταλείψει χωρίς εξήγηση την αγαπημένη του.

Η Δανάη  έμεινε απελπισμένη να τον ψάχνει, ενώ εκείνος  μόνος κι απογοητευμένος από τη δικαιοσύνη, βρέθηκε να  παλεύει με τις συγκυρίες και τη μικρότητα των  ανθρώπων. Η τραγική διαδρομή του ανάμεσα σε δύο χώρες, θα αποδείξει πόσο κοντά στο έγκλημα μπορεί να βρεθεί κανείς όταν φτάσει σε κατάσταση απελπισίας.

Μόνη του παρηγοριά η αγάπη της Δανάης,  που πάλευε για χάρη του από το δικό της μετερίζι. Αυτή ήταν η ανάσα, η ελπίδα του. Θα τον βοηθήσει άραγε  η νοερή συντροφιά της μεγάλης του αγάπης να  ξαναβρεί τον παλιό του εαυτό, να γυρίσει και πάλι στις παλιές του  αξίες της τιμιότητας και της καλοσύνης;